- deşikli
- дырявый, имеющий дыру, прокол, пору.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
deşikli — sif. Deşiyi olan, deşilmiş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlik-deşikli — sif. Dəlik deşikləri çox olan, başdan başa deşik olan. Dəlik deşikli damdan yağış damır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basacağ — (Şamaxı) araba cağlarının keçdiyi deşikli ağac. – Ərəbəmün basacağı sınmışdı, təzəsin qayırtdırıb taxdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
doqqaz — I (Qafan, Oğuz) çəpər II (Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Göyçay, Qazax, Qax, Şəki, Tovuz, Ucar) kənd küçəsi, əsas yoldan məhəllələrə ayrılan yol. – Aravanı doqqaza çəkdim (Ucar); – Bizim doqqaza diyillər Qolxoz küçəsi (Şəki); – Ne incinesin, doqqaza… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
közmər — (Şəmkir) iri deşikli burun. – Bu nə közmər burun uşaxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qorapalan — I (Biləsuvar, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Kürdəmir, Masallı, Sabirabad, Salyan) aşsüzən. – Qorapalan misdən olır (Əli Bayramlı); – Qorapalanımız lap kö:nəlib (Biləsuvar); – Qorapalan deşikli olır (Salyan); – Qorapalanda pılo süzeylər (Cəlilabad) II… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ajur — is. 1. Deşikli hörgü. 2. İncə krujevalı (şəbəkəli, torlu) parça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basdırma — 1. is. 1. «Basdırmaq»dan f. is. 2. Soğan, istiot və duza qoyulmuş ət və bu ətdən hazırlanan xörək. // Ümumiyyətlə, qovrulub, ehtiyat üçün qışa saxlanılan ət. 2. is. məh. Doqqazların yan tərəfində yerə basdırılan deşikli ağac … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çanaq — is. 1. İçi oyulmaqla ağacdan (taxtadan) hazırlanan qab növü. Çanağa un tökmək. – . . Kənarda taxtadan qayrılmış bir neçə su çanağı var idi. C. M.. 2. Çanaq tutan qədər ölçü vahidi. İki çanaq un. – <Pakizə xala:> Özüm də evin qabağında bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlik — bax deşik. Dəlik açmaq. – <Molla Xəlil> bir dəlik axtarırdı ki, içəridəki qadının kim olduğunu görüb tanısın. S. H.. dəlik dəlik sif. Deşik deşik, çox deşikli. Dəlik dəlik taxta. Dəlik dəlik etmək – deşik deşik etmək. Naxçıvanda naçalnik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlik-deşik — 1. sif. Çox deşikli, deşikdeşik. Dəlik deşik bayraqların rəngi qana boyanmışdır. S. V.. 2. top. Dəliklər, deşiklər. Dəlik deşiyini tutmaq. – <Heydər bəy:> Əgər yüz min zəhmətlə birisini dağların dəlik deşiyindən çıxartsan, bir dağarcıq, bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti